Pas op

Onderstaande teksten gaan over idealen, onrecht of wat ik heb meegemaakt. Het laatste vooral zit in mijn hoofd, niet als verzinsel, maar als pijnlijke malende zeurende klagende onrecht oproepende herinneringen. Ook nieuw onrecht komt aan de orde. Maar ook als ik blijer ben, schrijf ik wat ik vind. Let niet op de taalfouten. Let ook niet op de stijl of gebruik van lelijke woorden, ik ben ook maar een mens.

vrijdag 27 februari 2015

Beste Danièle de V. van Buurtbemiddeling,

Van: DM [mailto: xxx@gmail.com] 
Verzonden: vrijdag 27 februari 2015 17:24
Aan: Buurtbemiddeling
Onderwerp: Re: Uw nieuwe melding over dhr. xxxl

Na een goed kort gesprek met mw. H.D. van de GGD Hollands Midden, is mij duidelijk gemaak dat buurtbemiddeling geen zin heeft, omdat de heer de beneden buurman zich niet verbeterd. Er werd eerder vandaag om 13.30 of zo weer belletje getrokken. Wat mij weer nerveus maakt, te meer hij zijn excuses voor bierflessenincident niet heeft gemaakt en mij dus gespannen houdt en telkens weer opnieuw maakt en mij de schuld van alles geeft. Ook over geluiden 's-nachts, die ik ook hoor en vervelend zijn, maar buiten mijn schuld liggen, maar die hij wel meeneemt in zijn woongedrag ook naar mij toe.

Hiermee sluiten we dus de bemiddeling af en start ik de juridische procedures. Indirect omdat de regering bezuinigt op de zorg, omdat zij menen de hele wereld in geld te kunnen uitdrukken, wat niet kan en vandaar uit bestieren, hetgeen niet goed is.

Ik wilde het wel proberen, maar de professional zegt dat het geen zin heeft. Het is dus niet mijn beslissing, dat zou de de verkeerde conclusie zijn, maar is meer een objectief gegeven,

groet 
D.M.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Buurtbemiddeling
aan: DM
datum: 3 maart 2015 09:27
onderwerp: langegracht XXXX

Beste DM,

Fijn te horen dat je een goed gesprek hebt gehad met H. D. Ik vreesde ook al gezien de psychische toestand van de heer xxx dat buurtbemiddeling niet aan de orde kan zijn.
Succes met de verdere stappen die je onderneemt. Ik houd het nog even aan en sluit de zaak over ca. 1 maand.

Met vriendelijke groet,
Danièle xxx
Buurtbemiddeling Leiden en omgeving

Libertas Leiden
Rijnsburgersingel 60| LEIDEN
Postbus 271 | 2300 AG  LEIDEN
T 06 5263 7119
buurtbemiddeling@libertasleiden.nl | www.buurtbemiddeling.libertasleiden.nl
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DM
aan: Buurtbemiddeling ,
Meldpunt ZHN 3620 ,
Info
datum: 4 maart 2015 15:04
onderwerp: Re: langegracht xxx

aan Meldpunt, Info, Buurtbemiddeli. ...

Beste Danièle xxxx (buurtbemiddeling), HD (GGD), PvdS (Portaal) èn MW (Portaal) en Zorg behandelaar van de heer xxx (anoniem voor mij) en de vader van xxx
(Gaarne doorzenden als u een email adres heeft)

Ik kan niet leven met de deze Pat stelling die nu ontstaan is. Iedereen heeft het naar zijn zin behalve ik, de regering bezuinigt en plaatst een bepaald soort patiënten in de woningen van o.a. Portaal, Portaal hangt de salon socialist uit en voert dit gedwee uit, de GGD vind het ook best, omdat ze het beleid moet uitvoeren en werkt daaraan mee en zegt dat de heer xxx  niet voor rede vatbaar is en dat er geen bemiddeling mogelijk is en buurtbemiddeling voegt zich daar naar, maar Libertas wordt bijv. ook weer betaald door Portaal. De wijkagent denkt dat als hij ontslagen is uit het ziekenhuis dat hij weer beter is en voor rede vatbaar, maar dat is hij niet. En houdt de vinger aan de pols. Mijn adviseurs zeggen dat ik hem moet negeren en niet moet proberen hem te bevatten.

Vervolgens zit ik opgescheept met een patiënt, die zaken omdraait en onder de huid zit. Hij biedt namelijk niet gewoon zijn excuses aan voor het bierflesincident en zijn vader bijvoorbeeld komt ook met niets. Maar ook als er even niets is, is er bij mij steeds een zenuwachtig gevoel of zoals nu even daarnet een psychische secundaire interne na-reactie over de situatie, die is ontstaan. Ik kan namelijk door zijn manier van doen in het verleden niet meer gewoon wonen hier. Een keer maanden geleden beukte hij met een hamer tegen het beton toen ik bijv. plaste met geluid of mijn huis bezemde e.d. Ik heb me aangepast, maar doe dat niet meer. Maar dan voelt het net alsof ik overlast veroorzaak, terwijl het normaal is wat ik doe (plassen, bezemen, iets laten vallen, opruimen, tikken, laat op zijn maar stil etc. etc ). Recent dus gooit hij zomaar een bierfles op balkon onder vage beschuldiging. Van dit alles wordt ik nerveus. Ik denk er steeds aan. Ik kan dus niet gewoon leefgeluiden maken zonder aan hem te denken. Ik weet niet waar hij zich nu nog aan ergert, maar ik weet wel dat ik normaal niets verkeerd doe. Ik krijg dus last van een innerlijke verwarring. Ik heb geen zin om geld uit geven om de vloer te vervangen voor een andere vloer die een beetje minder geluid geeft maar voor hem ook niet perfect is, want dan moet ik bijv. stofzuigen en dat tikt ook tegen de stoelpoot of zo. Dus ik kan geen kant op. Verhuizen onder druk naar iets wat ook niet geschikt is voor mij en dat is 90%, is ook geen optie. ik zoek wel, maar het kan nog wel lang duren voor dat ik iets vind en krijg.

Dit soort patiënten, (of wat dan ook zijn stempeltje is) kunnen zo zonder goede communicatie niet tussen gewone mensen wonen. Die stoten zo'n iemand af. Nu ben ik bezig geweest mij aan te passen aan een bepaald soort patiënt en dat wil ik niet en doe dus ook niet meer. Behalve 's- nachts, dan ben ik i.i.g. stil. 

Ik kan dus niet anders dan proberen hem juridisch weg te krijgen, Maar daar zijn de feiten waarschijnlijk of misschien te persoonlijk en niet objectief voor naar de mening van rechter. Maar persoonlijk is juist wat telt. Objectief bestaat niet. Ik wordt gedwongen na te denken over strategieën en procedures, die ik niet wil doen, omdat ik er niet geschikt voor ben en er geen zin in heb, omdat ik nou net geen vechtjas en psychopaat ben, maar gewoon vrede wil. Bovendien is een goede advocaat ook moeilijk te vinden. Misschien zijn er meer feiten bekend over hem, maar die ken ik niet.

Mijn persoonlijke psychologische levenssfeer en gezondheid worden aldus ernstig aangetast door dit beleid van Portaal en alle anderen, inclusief de overheid onder dit minderheidsregime van frauderende winkeliersfiguren.

Dus geen bemiddeling, zoals nu is ook geen optie, want hij moet laten zien aan mij dat hij spijt heeft en normaal gaat doen. En ik heb nog meer voorwaarden als bijv. mijn gewone geluiden te accepteren en met oordopjes te gaat slapen en dus gewoon in vrede gaat samenleven. Ik wilde hem hiervoor laten tekenen zodat bij overtreding van de bindende afspraak hij dus weg kan. Deze stap wordt nu door deze handelswijze geblokkeerd door jullie allemaal, omdat jullie het regeringsbeleid klakkeloos menen te moeten uit voeren.

De conclusie moet zijn, dat als hij niet geschikt is voor buurtbemiddeling hij niet geschikt is om hier te wonen. 

Als Portaal en de familie en de GGD en alle anderen willen dat ik hem accepteer moet er wel wat mijn kant op gebeuren. Dat is dus wel een goed gesprek en wel bindende afspraken, juist om te laten zien dat hij het wel of niet kan, want ik (of welke willekeurige bovenbuurman dan ook) heb ook rechten en ik moet niet de enige zijn, die aan mijn rechten denkt, want dan worden we allemaal op onszelf teruggeworpen en zijn het steeds de sterke partijen die het goed gaat en hun zin krijgen. Dus openheid en meedenken graag.

Want van een niet-professional op het gebied van psychische ziektes, als ik, kun je niet verwachten dat hij zo maar kan bevatten wat er is en er mee om kan gaan, zonder enige moeite en uitleg van u allen.

Bemiddeling tussen twee gezonde personen kan, zeker als ze alle twee een beetje fout zitten en bereid zijn dit te erkennen. Maar een gecompliceerde patiënt, die een buurman, die ook niet perfect is wil meesleuren met intimidatie, geplaag en gepest is een ander verhaal. het lijkt dan tussen twee personen, maar het is wat anders. 

Misschien moet er een soort Protocol worden ingesteld voor het plaatsen en laten wonen van patiënten in de wijken. Want niets doen en wachten op gedoe is ook niet netjes. Het is als een soort val die opgezet wordt. Als je niet tactisch tegen de patiënt doet ben je het haasje. Ik ervaar gevoelsmatigs de huidige ontstane situatie als stilte voor de storm, die misschien wel of niet komen gaat.

U verwacht van mij dat ik voldoende positieve kracht heb om dit te bolwerken en hem alles maar weer vergeef. maar dat is niet zo. Er is ook extreme verkeeroverlast en in de toekomst in 2016 komen er hier veel meer bussen te rijden, die optrekken bij haltes en stoplicht, waardoor ik weer een meer gespannen wordt. Dus ik heb al te veel woonstress. Dat komt er bij.

Als allerlei gekke dingen maanden lang afwezig zijn en blijven, is het probleem bij mij psychisch weer voorbij en word ik geleidelijk weer rustiger, maar dan moet hij echt niets verkeerds meer doen (zie dossiers). Als men wil weten wat mijn grenzen zijn is de verzochte goede communicatie dus wel gewenst.

Gaarne goed doordachte reacties en/of adviezen die mij kunnen helpen,

Groeten
DM
Langegracht xxx
xxx Leiden
071--xxx
06-xxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten